بگذار پرنده ای باشم
بی پر و بال و بی آشیانه
خدایا خسته ام از این همه تکرار بیهوده زمان
دقیقه ها همش تکرار بیهوده ماست
من تکرار ، تو تکرار
پر پرواز من را چه کسی شکست ؟
من را چه کسی فراموش کرد ؟
خسته شدم
دلم می خواد دوباره شروع کنم از امید و امیدواری بنویسم
ولی هرچی فکر می کنم انگار این مشعل نیمه افروخته ذهنم کمتر یاری می دهد
شاید باید صبر کرد تا خودش بیاد
نمیدونم شاید...